“Yeddinci ayın on beşinci günündə, yerin məhsulunu yığdığınız zaman, yeddi gün Rəbbin bayramını qeyd edin: birinci gündə istirahət, səkkizinci gündə isə istirahət edin.
Birinci gündə özünüzə gözəl ağacların budaqlarını, xurma budaqlarını, enliyarpaqlı ağacların budaqlarını və çay söyüdlərini götürün və yeddi gün Rəbbiniz Allahınızın önündə şənlik edin. Bu bayramı ildə yeddi gün Rəbbin bayramı kimi qeyd edin; bu, nəsilləriniz üçün əbədi qanundur; yeddinci ayda bunu qeyd edin. Yeddi gün şalbanlarda yaşayın; hər bir israilli şalbanlarda yaşamalıdır ki, nəsilləriniz bilsin ki, Mən İsrail oğullarını Misir torpağından çıxardığım zaman onları şalbanlarda yerləşdirdim. Mən Rəbb, sizin Allahınızam.
Musa İsrail oğullarına Rəbbin bayramları haqqında xəbər verdi.”
(Vayikra, 23: 39-44)
Tarixən belə olub ki, Sukkot ümummilli bayram – Haq ha-Asif (Məhsul Yığımı Bayramı) adını almışdır. Bu mövsümdə əkinçi artıq məhsulunu yığmış və yağış mövsümündən əvvəl istirahət edir. Tövratda yalnız bu bayram haqqında deyilir:
"Rəbbin, Allahımızın hüzurunda şadlanacaqsan."
Məhz buna görə də Sukkot yeganə bayramdır ki, ona "Zman Simxateynu" – "Sevinc və şadlıq bayramımız" deyilir.
Süleyman peyğəmbər Qüdsdə Məbədi tikdikdə onun təqdisini Sukkot bayramı günlərində həyata keçirmişdir. Beləliklə, Sukkot (Pesax və Şavuotla yanaşı) üç ziyarət bayramından birincisi oldu – yəni İsrail övladlarının Qüdsə ziyarət etdiyi bayram.
Süleyman Məbədin təqdisini ümumxalq bayramına çevirdi. Kahinlər (keşişlər) və Levilər bütün müqəddəs qabları səkinaya (Məşənnəyə) və qurbangaha (Əhd Sandığına) apardılar. Bayram qurbanı təqdim edildi.
Babil sürgünündən sonra Haq ha-Asif, Sukkot bayramı adlandırıldı. Bu, atalarımızın Misirdən çıxarkən səyyar çadırlarda (sukkot və ya kəsişlərdə) yaşadıqları günlərin xatirəsini yaşatmaq üçün idi:
"Nəsilləriniz bilsin ki, İsrail övladlarını Misir torpağından çıxartdığım zaman onları kəsişlərdə yaşatdım."
(Vayiqra, 23:14)
Tövratda Sukkotun ilk yeddi günü Sukkot Bayramı (Kəsişlər Bayramı) adlanır, çünki bu günlərdə kəsişlərdə yaşamaq bizə əmr edilib.
İsraildə Sukkot səkkiz gün, sürgündə yaşayan yəhudilər arasında isə doqquz gün qeyd olunur.
"Hoşana Raba"
Sukkot bayramının yeddinci günü "Hoşana Raba" adlanır. Bu, "Hoşa na" ("Xilas et, yalvarırıq") ifadəsindən götürülüb ki, bu günün dualarında dəfələrlə təkrar olunur. Bu gündə Məbəd qurbangahının ətrafında yeddi dəfə gəzmək və dua təkrar etmək adət idi:
"Sənə yalvarırıq, ya Rəbb: bizi xilas et!"
Bu gün də ibadət edənlər sinaqoqda Tövratın oxunduğu bima (yüksək platforma) ətrafında Tövrat əllərində olmaqla yeddi dəfə gəzir və eyni duanı təkrar edirlər. Bu zaman lulav (xurma budağı, mersin və söyüd yarpaqlarından ibarət dini simvol) silkələmək adəti vardır ki, bu da yağış üçün edilən duanı simvollaşdırır.
Hoşana Raba gecəsi – tövbə dövrünün tamamlanmasıdır. Bu, insanın qismətinin növbəti il üçün son qərar verildiyi vaxtdır və buna görə də "Leyl ha-Xotam" ("Möhür Gecəsi") adlanır – sanki insanın talehinə son nöqtə qoyulur.
Simxat Tora (Sukkot bayramının son günü) Tövratın illik oxunma dövrünün başa çatdığı və eyni zamanda yeni dövrün başladığı gündür ki, bu da yəhudi xalqının əbədiyyətini simvollaşdırır.
Tövratın son hissəsini oxuyan şəxs "Xatan Tora" (Tövrata bəy), yeni dövrün ilk hissəsini ("Bereşit"dən) oxuyan isə "Xatan Bereşit" (Yaradılışa bəy) adlanır.
Bu gün ibadət edənlər əllərində Tövrat ruloları ilə rəqs edir və nəğmələr oxuyur, uşaqlar isə yəhərlərinə alma keçirilmiş bayraqlarla şənlik edirlər.
Sukkotun səkkizinci günü Atseret, son günü isə Simxat Tora adlanır. Bayramın birinci və səkkizinci günləri tam istirahət günləridir və bu günlərdə işləmək qadağandır.
Sukkot hazırlığı:
Hər yəhudi bayramdan əvvəl həyətdə sukka (müvəqqəti çadır) tikməlidir ki, burada bütün bayram boyu ailəsi ilə birlikdə yemək yeməlidir. Xasidlərdə isə adətdir ki, Yom Kippur bitdiyi kimi dərhal sukkot tikintisinə başlayırlar ki, yaxşı əməllərin davamlılığı qorunsun:
"...Onlar qüvvədən qüvvəyə keçirlər"
(Zəbur, 83:8)